Eg vil viðmæla at fara á PODAS lærusveinaskúla – tí her hevur tú møguleika fyri, í góðum andaligum felagsskapi, saman við brøðrum og systrum, at fáa sera góða bíbilska undirvísing, deila trúgv, læru, viðgera bíbilsk evnir og at hava gevandi orðaskiftir.

Stutt sagt: Ein góður felagsskapur, sum er við til at menna ein í trúnni, og sum gevur áfylling til at bera víðari missiónsboðini:

Farið tí og gerið øll fólkasløgini til lærusveinar mínar, við tað, at tit doypa tey til navns faðirsins og sonarins og hins heilaga anda, og við tað, at tit læra tey at halda alt tað, ið eg havi boðið tykkum. Og sí, eg eri við tykkum allar dagar alt til veraldar enda. Matt 28, 19-20.

Ein tann besta íløga, eg havi gjørt, er at hava luttikið á PODAS!

Tann vikuligi kvøldskúlin hjá PODAS er ein læruríkur, gevandi og uppbyggjandi felagsskapur.

Umframt nógvar læruríkar og viðkomandi bøkur, havi eg ígjøgnum PODAS og tann góða felagsskapin fingið: Eitt ríkari bøn og andaktslív. Góða andliga áfylling. Sera góða frálæru frá teimum mongu vælfyrireikaðu undirvísarunum.

Eg kann viðmæla øllum at luttaka á PODAS. Líkamikið aldur, kyn og óansæð, hvar ein er á ferðini saman við Jesusi ella, hvussu leingi ein hevur fylgt Jesusi.

Lærusveinaskúlin PODAS er ein íløga, eg eri sera takksom fyri og gleðist um at hava við mær í ryggsekkinum víðari í lívinum.

Eg havi havt ta gleði at gingið á PODAS - lærusveinaskúlanum. Hetta hevur verið ein einastandandi framíhjárættur, har eg saman við øðrum trúgvandi havi havt møguleikan at samlast í einum læruumhvørvi, sum byggir sítt grundarlag á, at Bíblian er Guds livandi orð og á tey evangelisku – luthersku játtanarritini hjá Fólkakirkjuni. Undirvísingin er væl skipað við sera dugnaligum fólki, sum hava førleikar og førning á ymiskum økjum.

PODAS undirvísingin hevur givið mær eina tilvitaða læru um lívið saman við Gudi og næstanum.

PODAS eggjar og stuðlar næmingunum til eitt regluligt og sunt bønar – og andaktslív. Eisini verður víst á tann týdning, at trúgvandi regluliga ganga í kirkju og á møti.

PODAS – lærusveinaskúlin er nakað, sum eg vil viðmæla øllum trúgvandi.

Fyri meg er tað spennandi – og týdningarmikið – at leita og granska í tí støði, sum trúgvin hvílir á. Tað støðið, sum bæði er so einfalt – sjálvt dárin skal ikki fara villur – og so torgreitt, at sjálvt gløggastu heilar fevna tí ikki.

Og eg má siga, at tað hevur verið ein frægd at sitið undir hollari, væl fyrireikaðari undirvísing, sum hevur givið bæði skilinum og trúnni tilfar at arbeiða og vaksa við. Og so høvið, saman við øðrum PODAS næmingum, at skifta orð um aktuellu undirvísingina í góðum felagsskapi.

Eisini haldi eg, at undirvísingin fevnir víða og nertir við fleiri viðkomandi evnir.

Eg havi tikið PODAS 1, 2 og taki tríaran hendan veturin.

Hvønn týdning hevur Podas havt fyri meg?

Tá ið nú eg, harrin og meistarin, havi tváað føtur tykkara, tá eiga eisini tit at tváa hvør annan um føturnar. Jóh 13:14.

PODAS, ið merkir føtur, er ein tann sterkasta myndin av Guds kærleika aftaná krossargerningin. Jesus heldur fram at siga okkum, hvussu vit eiga at elska hvønn annan. Hann visti og veit hvussu torført tað er at elska næstan, men við Guds hjálp og trúgv á hann megna vit tað.

So mangan í mínum vaksna trúarlívi, havi eg havt tankar, um at tað hevði verið framúr at kunna gingið í bíbilskúla eina tíð. Tað er ikki bara bara at fara, tá ið tú hevur familju at taka tær av. Men tann møguleikan fekk eg, tá ið eg byrjaði at ganga til Podas.

Eg havi gingið tvey skeið, og gleði meg til tað triðja. Eg havi lært nógv, lisið nógvar góðar Podas bøkur, og havi fingið nógv gott gjøgnum undirvísing, bíbillesnað, bøn og brøðralag í Podas.